Petang tadi saya dijemput seorang jiran berbangsa India menghadiri Hari Penyampaian Hadiah tadikanya. Tanpa berfikir panjang dan berdalih saya menerima jemputannya kerana melihatkan kesungguhan beliau yang hadir sendiri ke rumah saya. Saya turut diminta membacakan doa selamat dan menyampaikan ucapan ringkas dalam majlis tersebut.
Saya berharap biarlah nanti ia menjadi salah satu daripada misi dakwah bil hal ke atas non Muslim khususnya di kalangan jiran saya. Dakwah yang membawa mesej bahawa umat Islam sangat menganjurkan toleransi tanpa membataskan kepada agama dan kaum. Selain membawa mesej bahawa umat Islam boleh bekerjasama dengan sesiapa sahaja untuk kepentingan bersama. Setidak-tidaknya ia dapat menghilangkan kesangsian dan sangkaan buruk golongan non Muslim ke atas orang-orang Islam.
Sampainya di sana, saya dapati tadika milik jiran saya itu mempunyai jumlah murid yang kebanyakannya Melayu. Hanya terdapat 3 atau 4 orang murid India dan seorang murid dari kaum Thai. Pada pandangan saya, beliau yang beragama Kristian juga bertoleransi dengan murid-muridnya kerana menyelitkan sama persembahan nasyid selain nyanyian, sajak, pantun, bercerita dalam bahasa Melayu dan Inggeris. Saya tertarik bila nasyid "Anak Nabi Kita" turut dinyanyikan seorang murid India.
Di akhir majlis saya memberi jaminan untuk bekerjasama dengannya dalam majlis-majlis yang akan di adakan pada masa akan datang. Inilah dakwah cara saya.
Ulasan